นางสาวกฤตชญา เทพสุริวงค์

ประวัติการศึกษา

• ปริญญาโท
  • ศศ.ม.(การจัดการการท่องเที่ยว) ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต (การจัดการการท่องเที่ยว)
  • ศศ.ม.(การจัดการโรงแรมและการท่องเที่ยว) ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต (การจัดการโรงแรมและการท่องเที่ยว)
  • ศศ.ม.(การจัดการงานสาธารณะ) ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต (การจัดการงานสาธารณะ)
• ปริญญาตรี
  • ​ศศ.บ.(การโรงแรม) ศิลปศาสตรบัณฑิต (การโรงแรม)

ความเชี่ยวชาญเฉพาะทาง

• การโรงแรมและการท่องเที่ยว

วิชาสอน

• จรรยาบรรณวิชาชีพและกฎหมายสำหรับการโรงแรมและการท่องเที่ยว
• การดำเนินงานและการจัดการงานครัว
• การดำเนินงานและการจัดการงานแม่บ้าน
• การดำเนินงานและการจัดการงานส่วนหน้า
• สัมมนาการท่องเที่ยว
• สัมมนาการโรงแรม
• ภูมิศาสตร์และการจัดการทรัพยากรการท่องเที่ยว
• ศิลปะการต้อนรับสำหรับการโรงแรมและการท่องเที่ยว 

• 2556 – ปัจจุบัน วิทยาลัยเทคโนโลยีอุตสาหกรรมและการจัดการ
• 2557 - 2558     ศูนย์การศึกษาจังหวัดระนอง มรภ.สวนสุนันทา 

ประวัติการเป็นกรรมการ/ผู้ทรงคุณวุฒิภายใน-ภายนอก หน่วยงาน

• กรรมการ/ผู้ทรงคุณวุฒิ ภายในหน่วยงาน
  • -
• กรรมการ/ผู้ทรงคุณวุฒิ ภายนอกหน่วยงาน
  • 2560 – ปัจจุบัน
    • ที่ปรึกษาสมาคมธุรกิจท่องเที่ยวอำเภอขนอม , ชลนภารีสอร์ท

การพัฒนาทางวิชาชีพ/ อบรม

• 2563
  • การสร้างสรรค์สื่อดิจิทัลบนสังคมออนไลน์ , การพัฒนานวัตกรรมการเรียนรู้ยุคสร้างสรรค์, จริยธรรมทางธุรกิจ 

ผลงานทางวิชาการ

• 2563
  • จิตติมา ชูพันธุ์  ขวัญหทัย ใจเปี่ยม เข้มนที ศรีสุขล้อม วชิร ยั่งยืน นภดล ศรภักดี และกฤตชญา เทพสุริวงค์.การพัฒนาแผนกลยุทธ์การท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ของวิสาหกิจชุมชนกลุ่มแม่บ้านเกษตรกรวังค้อบาติก อำเภอขนอม จังหวัดนครศรีธรรมราช การประชุมวิชาการศิลปะศาสตร์ระดับชาติครั้งที่ 2 วันที่ 23 ธันวาคม 2563 คณะศิลปะศาสตร์มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลกรุงเทพหน้า 251-266 

• 2561
  • กฤตชญา เทพสุริวงค์.การมีส่วนร่วมของชุมชนในการพัฒนาการท่องเที่ยวเขตห้ามล่าสัตว์ป่าทะเลน้อย จังหวัดพัทลุง เพื่อการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน การประชุมวิชาการระดับชาติด้านการบริหารจัดการ ครั้งที่ 10 วันที่ 30 มิถุนายน 2561 คณะวิทยาการจัดการมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ หน้า 563-572

• -

ผลงาน/รางวัลด้านการจัดการเรียนการสอน

• -

ผลงาน/รางวัล นวัตกรรม หรือ งานสร้างสรรค์

• 2562
  • สิทธิบัตรเครื่องถมนวัตกรรมการออกแบบและกระบวนการผลิตเครื่องถมร่วมสมัยโดยยังคงไว้ซึ่งอัตลักษณ์ดั้งเดิมของเครื่องถมจังหวัดนครศรีธรรมราช